Menu

Events Khmer

ព្រឹត្តិការណ៍នៃគម្រោងការចងចាំរឿងពិត

ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ប្រទេសកម្ពុជាបានឃើញការលេចចេញនូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ អ៊ីនធឺណិតរបស់ខ្លួន។ នេះជាផ្នែកធំដោយសារតែការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការពង្រីកលទ្ធភាព ប្រើប្រាស់ និង ការលើកកម្ពស់គុណភាពសេវាកម្ម។ រដ្ឋាភិបាលបានបង្កើនការវិនិយោគលើ វិស័យទូរគមនាគមន៍ ដែលនាំទៅដល់ការដាក់ពង្រាយបណ្តាញ 4G និងការសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលទិន្នន័យថ្មី។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតរបស់កម្ពុជានៅមានលក្ខណៈនៅក្មេងខ្ចីនៅឡើយ។ នេះជាមូលហេតុដែលគម្រោង ការចងចាំរឿងពិត (Virtual Memorial) បន្តធ្វើការផ្សាយផ្ទាល់នៅក្នុងខេត្តទាំង ២៥ ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

នៅពីក្រោយឆាក

សៅ សុភ័ក្ត្រ ជាផលិតករភាពយន្តស្រីខ្មែរមួយក្នុងចំណោមស្ត្រី ពីរ បីនាក់ ដែលធ្វើការជាអន្តរជាតិ។ នាងបានថត និង ដឹកនាំភាពយន្តឯកសារជាច្រើនអំពីអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម។ នាងនិយាយថា ការកើតក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមស៊ីវិលឆ្នាំ ១៩៨០ គឺជាគោលបំណងសំខាន់មួយរបស់នាងក្នុងការពន្យល់ពីប្រវត្តិសាស្រ្តថ្មីៗរបស់ប្រទេសកម្ពុជាដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយរបស់ប្រទេសដែលនៅតែមិនទាន់ដឹងគ្រប់គ្រាន់អំពីពេលវេលាដ៍រន្ធត់របស់ខ្មែរក្រហម និងកេរដំណែលរបស់វា។ នៅឆ្នាំ ២០០៩ ក្រុមការងារ ការ ចងចាំរឿងពិត (Virtual Memorial) បានកត់ត្រាសក្ខីកម្មចំនួន ២០ នៅស្ទូឌីយោវីដេអូ Mango Tango ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ក្រោមការគ្រប់គ្រងផ្ទាល់របស់ សៅ សុភ័ក្ត្រ។ ក្រុមថត និង កែសម្រួលកាត់ត មានអ្នកជំនាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន និង និស្សិតប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន។

ការបង្ហាញគម្រោង

ក្រុមការងារ ការចងចាំរឿងពិត (Virtual Memorial) បន្តទៅទស្សនាសាលារៀន និងសាកលវិទ្យាល័យនានានៅកម្ពុជា ដើម្បីបង្ហាញគម្រោងនេះដល់យុវជនទូទាំងប្រទេស។ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះរួមមានការសន្ទនាអន្តរជំនាន់ជាមួយអ្នករស់រានមានជីវិតពីខ្មែរក្រហម ការបញ្ចាំងភាពយន្តឯកសារខ្លីៗ និង ការថត វីដេអូសក្ខីកម្ម ព្រមទាំងបទបង្ហាញពីគេហទំព័ររបស់យើង។ នៅឆ្នាំ ២០១៩ សិស្សប្រហែល ១០០០ នាក់បានចូលរួម។ អ៊ុក ប៊ុនធឿន (១៩ ឆ្នាំ) គឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ។ បន្ទាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ VM គាត់បានប្រាប់យើងថា "នៅផ្ទះយើងមិនដែលនិយាយពិតប្រាកដអំពីឆ្នាំប៉ុលពតទេ។ នៅសាលា ខ្ញុំបានរៀនបន្តិចអំពីវា។ ភាគច្រើននៃប្រវត្តិសាស្រ្តនេះគឺថ្មីសម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រំជើបរំជួលដោយសារសក្ខីកម្មទាំងឡាយរបស់អ្នកនៅរស់រានមានជីវិត។ គម្រោងនេះធ្វើឱ្យខ្ញុំចង់ដឹងបន្ថែម។ វាអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំធ្វើការស្រាវជ្រាវដោយខ្លួនឯងតាមអ៊ីនធឺណិត។ ខ្ញុំនឹងប្រាប់មិត្តរបស់ខ្ញុំទាំងអស់អំពីវា។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា សិស្សកាន់តែច្រើនថែមទៀតមានឱកាសចូលរួម»។

គម្រោងពិព័រណ៍

ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៥ មក ផ្ទះមេតា (Meta House / KDKG) បានរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍នៅសាលា និងសាកលវិទ្យាល័យនានាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីអប់រំសិស្សអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរក្រហម និង កេរដំណែលរបស់វា។ ក្រៅពីវគ្គសន្ទនាអន្តរជំនាន់ និង រោងមហោស្រពសហគមន៍ មជ្ឈមណ្ឌលសិល្បៈដែលមាន មូលដ្ឋាននៅទីក្រុងភ្នំពេញប្រើប្រាស់ការតាំងពិពណ៌នៅសាលាជាឧបករណ៍អប់រំ។ ពិព័រណ៍ទាំងនេះមានការថតរូបដោយលោក ជួន សុភាព ឬ ការគូរដោយវិចិត្រករខ្មែរជាន់ខ្ពស់ដូចជា ឈឹម សុធី, លោក សួស ដាវី ឬ ហែន សុផល។ ស្នាដៃសិល្បៈដែលបានជ្រើសរើសក៏ត្រូវបានដាក់តាំងបង្ហាញនៅវិមានចងចាំ ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង និង ផ្ទះមេតា ទាំងក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅ មហោស្រពរូបថតអង្គរ ក្នុងខេត្តសៀមរាបផងដែរ។ ការតាំងពិពណ៌ផ្សេងទៀតបង្ហាញពីគំនូរដែលធ្វើឡើងដោយសិស្សនិស្សិត អ្នករស់រានមានជីវិតពីខ្មែក្រហម (KR) និង សមាជិកសហគមន៍ផ្សេងទៀត ក្នុងអំឡុងពេល សិក្ខាសាលាមួយចំនួនដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុងខេត្តនានាទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។

ព្រឹត្តិការណ៍បក្សស៊ីវិល

អង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា (អ.វ.ត.ក) គឺជាតុលាការដំបូងដែលកាត់ទោសឧក្រិដ្ឋកម្មទ្រង់ទ្រាយធំអន្តរជាតិ ដែលផ្តល់ឱកាសឱ្យជនរងគ្រោះចូលរួមដោយផ្ទាល់នៅក្នុងដំណើរការកាត់ក្តីក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី (CPs) គឺជាភាគីនៅក្នុងដំណើរការនីតិវិធីប្រឆាំងនឹងជនជាប់ចោទដែលកំពុងត្រូវបានកាត់ទោសនៅចំពោះមុខ អ.វ.ត.ក ហើយពួកគេទទួលបានសិទ្ធិយ៉ាងទូលំទូលាយស្រដៀងនឹងតំណាងអយ្យការ និងមេធាវីការពារក្តី។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី (CPs) អាចស្វែងរកសំណងសមូហភាព និង សីលធម៌ ប៉ុន្តែគ្មានសំណងរូបិយវត្ថុបុគ្គលណាមួយអាចត្រូវបានផ្តល់រង្វាន់ទេ។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី (CPs) ជាង ១០០០ បាននិងកំពុងចូលរួមដោយផ្ទាល់នៅក្នុងគម្រោង (KDKG/Meta House) ផ្ទះមេតា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៥។

គេហទំព័រនេះមានមាតិកាដែលអាចប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ត។ ការសំរេចចិត្តរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវបានណែនាំ។ ព័ត៌មាន ឬមតិដែលបានបង្ហាញនៅទីនេះគឺគ្រាន់តែជារបស់បុគ្គលដែលពាក់ព័ន្ធ ហើយមិនបានតំណាងឱ្យផ្ទះមេត្តាភ្នំពេញ អង្គការ KDKG និងបុគ្គលិករបស់ខ្លួនឡើយ។ រក្សាសិទ្ធិកំណត់ត្រានៃការចង់ចាំអាស៊ី។ រក្សា